Hoe doen ouders dat toch?

Laatst zag ik op het internet een filmpje, waarbij mensen op de zwaarste baan gingen solliciteren. Voordat je verder leest, is het handig om eerst het filmpje te bekijken. Zie onderstaande link:

https://www.youtube.com/watch?v=HB3xM93rXbY

Oké, filmpje gezien? Dan kun je weer verder lezen.

Eerst dacht ik dat dit filmpje bedoeld was om mensen er van bewust te maken dat dit nog steeds een groot probleem is in derde wereld landen. Wat ook een heel goed doel was geweest. Want helaas is dat ook nog steeds zo. Maar dit filmpje ging over moeders en dat moeder zijn de zwaarste baan ter wereld is. Dit ben je 24/7 en kun je niet even loslaten. En zelfs niet als je ziek bent. 
Daar dacht ik dus van de week aan. Mijn vriend en ik lagen beide met griep op bed. We konden beide geen kant op en moesten toch echt voor onszelf zorgen. We besefte ons ineens... hoe zouden we dit hebben gedaan als we kinderen hadden gehad? We hebben een kinderwens, maar stiekem waren we toen heel even blij dat wij alleen voor onszelf hoefden te zorgen...

Gamen

Gewelddadige games is al jaren een punt van discussie. Laatst las ik een artikel over een onderzoek waaruit bleek dat gewelddadige games geen agressie veroorzaken, maar dat gamen op zich al agressie kan veroorzaken door frustraties. Het maakt dus niet uit wat voor games iemand speelt.

Toch zag ik gisteren een jongen van 12 een gewelddadig spel spelen waar ik mij nogal zorgen over maakte. In mijn ogen zag het er behoorlijk realistisch uit, waarbij mensen neergeknald werden en vervolgens gewoon weer rondliepen. En dit wordt gezien als “stoer”. Ja, heel stoer, maar realiseren deze kinderen zich (want het zijn nog kinderen) dat dit in het echte leven wel anders werkt? Voorkomen dat kinderen zo’n spel spelen is lastig. Je hebt er niet altijd controle op. Maar ik denk dat het wel belangrijk is om er met je kind er over te blijven praten en vragen of ze het verschil zien tussen echt en nep.

En dan dit soort games spelen waar je kind van 3 bij is. Verstandig? Nou nee, maar het gebeurt! Van jongs af aan leren deze kinderen dat geweld normaal is. Dat is toch iets waar je ze, als ouder, eigenlijk voor wilt beschermen.

Maar hoe zit het dan als deze jonge kinderen oorlogje willen spelen? Geef je ze dan een speelgoed pistooltje die nauwelijks van het echt te onderscheiden is? Of laat je ze meer hun fantasie gebruiken?

Allemaal dilemma’s waar ouders tegenaan lopen, want waar doe je verstandig aan? Naar mijn mening is het belangrijk om kinderen bewust te maken van het gevaar. Dat het allemaal nep is en dat het in het echte leven alles behalve stoer is, maar eerder gruwelijk…